Omdat ik elke dag als ik naar huis rij van mijn werk, het spandoek van de 2de La Chouffe natuurloop zag hangen, hebben we besloten om deze maar eens te lopen. Zo gezegd, zo gedaan….maar zo simpel is het natuurlijk niet.

Ondanks dat het nog maar begin mei is, waren er echt al zomerse temperaturen voorspeld. Daarom namen we ook onze voorzorgsmaatregelen: zonnecrèmes, drank en petjes gingen mee de sporttas in. Zo ook een handdoek, want mijn man is meestal op een zonnige dag een lekkende kraan als hij sport. Dat was de reden dat we besloten om goed op tijd te gaan en te hopen dat we toch vroeger konden starten dan de 9 u die was aangegeven. Hoop doet leven hé.

In Herentals aangekomen, merkte ik dat er meerdere lopers/wandelaars (parcours was ook toegankelijk voor hun) dit precies ook in gedachte hadden. We waren er een kwartier voor tijd, maar er was toch al een drukte.
We hadden ons vooringeschreven, dus we moesten enkel ons gaan aanmelden, bandjes en bonnetjes halen en vertrekken. Oh ja..en onze sporttas afgeven, want daarmee lopen gaat nogal moeilijk. Een vermelding waard: de organisator had zonnecrème te voorzien. Zo konden de ongelukkigen die hun flesje vergeten waren, zich toch nog insmeren. Dus na een laatste smeerbeurt (wel onze eigen hoor) waren we vertrokken.

Direct na de spooroverweg (dus de start) stond ons al een uitdaginkje te wachten. Nu ja uitdaging, het waren eerst van die brede trappen en dan gewone trappen. dit viel wel mee (zeker met wat er nog ging komen). Na een beetje door het bos te lopen kwamen we bij de toeristentoren uit. Deze mochten we gratis beklimmen, dus wij naar boven. Trappenlopen is niet mijn favoriet, vooral de afdaling, maar het uitzicht boven was wel de moeite.

Na de toren doken we weer het bos in. Daar stond ons ineens een klein verrassinkje te wachten, na een kleine klim ging het ineens steil naar beneden. Het zou hier handig geweest zijn dat er een bordje ‘pas op’ stond. Zodat je niet verrast wordt en de helling veel te snel neemt waardoor je op je snoet valt. Dit geval hebben we bijna zien gebeuren, de loper heeft zich juist op tijd hersteld.

Op 2,5 km bevond zich de eerste bevoorrading. Voor degenen die  5 km liepen was die half weg, maar voor degenen van de 10,5 km en zeker de 15,5 km (deze deden wij, wat had je anders verwacht) vond ik het persoonlijk wat snel. Ik had een beetje bang dat de volgende bevoorradingen juist iets te ver gingen liggen. Ik besef wel dat zo’n post inrichten niet overal gaat en dat je moet roeien met de riemen die je hebt. Gelukkig hadden we zelf ook nog ieder een flesje sportdrank bij.

Na deze post ging de 15,5 km eventjes uit het bos. Ondanks dat het nog voormiddag was, was het al redelijk warm. Dit viel op dit stuk zeker op, want we liepen in de blakende zon. Wel kregen we na de open plek weer een heel mooi stukje bos voorgeschoteld. Enkel, niet alle de paadjes waren voor mij even beloopbaar. Maar dit is een persoonlijk ongemak/probleem (slechte rechtervoet). Ik denk wel dat andere boslopers hier hun hartje konden ophalen.

Op iets voor de 7 km was daar het spoor weer, zo ook de 2de bevoorrading en zagen we de lopers van de 10 km weer. Verbijsterend stelde ik vast dat er lopers waren die gewoon de post oversloegen en doorliepen (zonder zichtbare voorraad van drank). Van degenen die de 10 deden, kan ik het nog ergens vatten (niet echt hoor). Maar die anderen??? Ik kan niet benadrukken dat je in warm weer voldoende moet drinken. Dit licht ik zeker in een van mijn volgende post toe, nu met de zomer en het warm weer in aantocht.

Weer vertrokken voor de tweede helft van onze loop. We doken weer het bos in …en daar kregen we een echte verrassing: een zandstrook van een kilometer (als ik mijn garmin mag geloven). Als er iets is wat ik nog minder graag loop dan trappen, is het wel zand. Stel je een grote, maar dan heel grote zandbak met duinenzand voor of gewoon duinen om het simpel te maken. Oké heb je het beeld voor ogen? Nu mag je erdoor lopen…plezant hè? Ik vond dus van niet, een klein stukje tot daar aan toe, maar dat bleef maar duren. Je kon wel er naast lopen, maar soms had je pech.
Wat was ik blij dat we weer in het bos doken.

De laatste bevoorrading was op een kleine 2,5 km van het einde. Redelijk dicht op de finish, vond ik. Een pechpunt hier was ook dat het naast het water was gelegen en als je stilstond werd je opgegeten door de muggen. Natuurlijk is dit vervelend en  maar daar kan de organisator niets aandoen. Ik denk niet dat de muggen zich iets aantrekken van de vraag om vandaag eens niet te steken…Met als het gevolg dat ik na 2 bekertjes water, een paar beten rijker was.
Van hieruit was het rechtstreeks naar de finish. Daar stond een gratis La Chouffe te wachten, die voor velen zeker gesmaakt zal hebben na zo een mooie loop. Ik drink dat spijtig genoeg niet, maar de cola heeft me ook gesmaakt.

Wie zegt dat de Kempen  geen heuvels heeft, heeft nog nooit in Herentals gelopen. Hier ga ik zeker nog komen trainen.

De pluspunten

Het parcours, heel mooie en verrassende stukken en op de stukken verharde weg was er voldoende goed beloopbaar gras.
Geen ijskoud water op de bevoorrading. Liever een beetje te warm dan te koud. Koud water kan maagkrampen veroorzaken, niet handig.
Gratis beklimming van de toeristentoren
Gratis  La Chouffe voor degenen die dat lusten. 😉
Supervriendelijke vrijwilligers onderweg, met een grapje en een vriendelijk woord maken die de bevoorradingen altijd extra leuk.

De minpuntjes

Bevoorradingen niet op ideale afstanden. Dit is natuurlijk ook niet altijd mogelijk.
Totaal geen idee van parcours: misschien handig dat er op voorhand een kaart hing met opmerkingen (pittige stukjes, bevoorrading,..)
Bepijling was meestal voldoende. Als je lang rechtdoor loopt, is het handig toch nog eens een pijl te zien zodat je weet dat je juist zit.
De toiletten…mochten gerust wat meer zijn. 2 toiletten is wat weinig
De locatie: als het nog gaat groeien zal het lastig worden om het op deze plaats te houden.

Algemeen

Als je weet dat de organisator nog een student is, moet ik zeggen: chapeau. Het was zijn tweede keer, dus dat er opmerkingen te maken vallen, is dan ook nog heel begrijpelijk.Daarom ook ‘minpuntjes’ waarover niet ik niet te hard zou vallen. De eerlijkheid gebiedt me echter wel om ze te melden.
Een superuitdagende en mooie loop, die zeker een plaatsje verdient om menige loopkalender.

Nog een heel dikke merci aan alle vrijwilligers en een dikke proficiat aan de organisator.

Tot volgend jaar.

mijn strava gegevens