Mijn astma, of hoe het soms roet in het eten kan gooien?

Astma, ik ken het al mijne hele leven. Meestal merk ik er niets van en vergeet ik dat ik het heb. Vroeger was dat anders.

Ik heb astma al van toen ik een kind was, ik weet niet anders om eerlijk te zijn. Zo komt het dat ik ook al een hele evolutie van puffertjes en medicijnen heb meegemaakt. Zoals het soms gebeurt met astma, was ik eruit gegroeid. Toen werd ik zwanger en had ik terug prijs. Sindsdien sluimert het terug.

Starten met lopen heeft mijn astma sterk verbeterd. Zo kan ik nu een halve marathon lopen zonder mijn ventolin (snelwerkende puffer). Het enige nadeel: ik ben slordig met mijn basismedicatie. Ik gebruik mijn basispuffertjes bijna nooit, dat geef ik toe. Zo gebruik ik al bijna 2 jaar geen medicatie meer. Met als het gevolg: ik ‘vergeet’ soms dat ik toch voorzichtig moet zijn want het is er nog steeds aanwezig.

verkouden

Hier werd ik onlangs mee geconfronteerd. Ik liep al een drie weken verkouden rond en het ging maar niet over. Daarbij begon ik ook last van kortademigheid en druk op de borstkas te krijgen. Zo was ik echt buiten adem als ik een klein stuk moest wandelen of simpel de trap op ging. Ergens in mijn achterhoofd besefte ik wel dat dit mijn astma was. Desondanks had ik niet de reflex om mijn medicijnen gaan te gebruiken. Niet heel slim, dat weet ik wel.

Na een doktersbezoek,waar de dokter het me nog eens op mijn hart drukte. Het is heel belangrijk om je medicijnen te gebruiken, vooral tijdens een verkoudheid. Ik kreeg nog wat extra medicijnen  en de raad om de gewoonte van mijn basispuffer te gebruiken terug in te voeren. Daarbij mocht ik pas terug beginnen te lopen als de medicijnen aansloegen en mijn kortademigheid weg was.

Zoals je misschien doorhad, heb ik dus een hele tijd niet kunnen lopen. Heel frustrerend, want ik liep vier keer per week en het was een ideale uitlaatklep. Nu ja, beter even niet lopen, dan nooit meer te kunnen lopen, denk ik zo.

terug opbouwen

Eindelijk sloegen de medicijnen aan. Dus ik kon terug aan het lopen beginnen te denken. Maar die eerste keer terug op pad, poeh dat viel niet mee. Voordien liep ik met gemak een uur. Nu ben ik blij dat ik een half uur loop. Terug opbouwen staat nu weer op mijn programma.

Ik heb mijn les weer geleerd: als ik verkouden ben, me goed verzorgen en mijn puffertjes niet vergeten.

Vele groetjes,

Linda