Zoorun 2017 in de Olmense Zoo – verslag
Een zoorun…dat konden we toch absoluut niet links laten liggen. Het weer de dagen voordien en de weersvoorspelling voor die dag, zag er niet goed uit. Maar toch gingen we dit vol goede moed aanvatten. Na een ontbijt met kaneelbroodjes, wat ik supergraag mag maar meestal niet eet, gingen we onderweg.
Starten
We dachten vroeg te zijn, maar zoals we al opgemerkt hadden bij voorgaande lopen: lopers zijn vroege vogels. Dus er was al een drukte, nog wel niets vergelijken met toen we klaar waren, maar toch. Nadat we de auto geparkeerd hadden, geholpen door vriendelijke parkeerwachters, begaven we ons naar de ingang. Ook hier werden we hartelijk verwelkomd en doorverwijzen waar we ons moesten inschrijven. Bij de inschrijving nog even getwijfeld welke afstand we gingen lopen: 10 of 15 km?? Omdat ik niet supergraag in het slijk en bos loop en omdat we het weer niet vertrouwden, kozen we voor de 10. Na de sporttas in bewaring gegeven te hebben, nog vlug afgesproken met de dochter, jaja die was eens mee, en we waren vertrokken.
Onderweg
Toen we het park uitliepen, tja want 10 km door de Olmense Zoo ..dat lukt niet goed, kreeg ik al spijt. We mochten direct een brug op. Dat hield natuurlijk ook in dat we op de terugweg ook nog eens over een brug moesten. Maar daar waren we nu nog niet. Eerst mochten we het bos induiken. Verbazend was het redelijk goed beloopbaar. Hier toch nog…We liepen grotendeels op onverharde paden en single tracks. Fout lopen was heel moeilijk want er waren voldoende wegwijzers en linten onderweg.
Ondanks dat het zo veel geregend had de vorige dagen, viel het echt goed mee onderweg. Desondanks waren er wel slijkstroken, waarvan ze de ergste wel hadden toegedekt met stro. Dit belette natuurlijk niet dat ik af en toe natte voeten kreeg. Af en toe moesten we onze avontuurlijke kant ook bovenhalen: bruggetjes en boomstammen die we moesten overwinnen.
Iets voor halverwege was er een bevoorrading voorzien…met mannen in dierenpakken. Jaja we moesten eens vergeten zijn dat het een zoorun was hè. Wat die vriendelijke jongens allemaal moesten voorstellen, ik heb nog altijd geen idee. Ik hoop alleen dat ze het niet te warm kregen in hun pakken want er brandde een vuurtje en het zonnetje was nog steeds van de partij. Ja de zon was er en die scheen redelijk goed met als gevolg dat we een beetje aan het vloeken waren dat we te warm aangekleed waren.
Toen we nog een brug voorgeschoteld kregen, wisten we het: wij zijn op de terugweg. Die liep een stukje naast het kanaal en raar maar waar, we hadden wind in de rug. Dit maak ik niet dikwijls mee. Zo naderden we de Olmense Zoo en konden we aan de echte ‘zoorun’ beginnen. nog een 700 meter door het park langs verschillende dieren, waaronder de wolven, beren en de leeuw.
Aankomen
De finish was heel goed uitgerust met water en verschillende stukken fruit, waarvan we gretig gebruik maakten. Na wat stukken fruit opgepeuzeld te hebben, gingen we onze sporttas halen en onze goodiebag in ontvangst nemen. Dit was wel een aangename verrassing. Het inschrijvingsgeld was echt niet veel (6 euro voorinschrijving – 8 euro daginschrijving) en nadien nog een goodiebag. Het kon slechter. Nadat we onze dochter terug hadden gevonden, nog vlug een chocomelkje gedronken en we konden naar huis. Thuisgekomen hebben we nog een heerlijke recupmaaltijd gegeten: vis met erwtenpuree en ovenfrietjes van zoete aardappel, pastinaak en gele biet.
De zoorun van de Olmse Zoo is echt goed meegevallen. Zoals jullie weten: ik loop niet graag in bos en klaag daar graag over. Maar eigenlijk buiten een paar stukken, viel het al bij al mee. En die laatste meters door de zoo zelf, waren echt heel tof. Ik had deze geprobeerd te filmen, maar ik heb spijtig genoeg iets fout gedaan. Dus volgend jaar een tweede poging??
Zoorun: kort samengevat
Een aangename loop met uitstekende bewegwijzering, vriendelijke helpers en goede bevoorrading aan de finish. Met als leuk extraatje een goodiebag. Die laatste meters door de zoo lopen, was toch speciaal en zeker voor herhaling vatbaar. Veel opmerkingen kan ik echt niet geven, dus voor mij was de Zoorun 2017 zeker geslaagd.
Volgend jaar ga ik zorgen dat mijn camera mee wil werken, zodat jullie een idee krijgen hoe tof dat wel is, zo lopen langs de dieren.
Liefs
Linda