mijn loopavonturen

Urban Trail Antwerpen 2017 – mijn verslag

Naar jaarlijkse gewoonte wordt er in maart de Urban Trail Antwerpen gehouden. Omdat ik dit wel een leuk concept vind, doe ik hieraan mee. Dit jaar voor de vier maal. Mijn schuif met al mijn loopshirts is hier minder blij mee. Ik zou hier dringend eens grote kuis in moeten houden.

Wat is nu een Urban Trail?

Ik vermoed dat jullie al lang bekend zijn met het concept van urban trails. Voor degenen die hier nog niet vertrouwd mee zijn een kleine update. Een urban trail is een loop door een stad en verschillende gebouwen en bezienswaardigheden. Tijd is van geen belang, het is eerder een belevenisrun op zich. Met nadien zelfs een ontbijt. Dit jaar was er voor de eerste keer op de Urban Trial Antwerpen zelfs de mogelijkheid om je als wandelaar in te schrijven. Omdat dit een redelijk populaire run is, zijn er maar een beperkt aantal plaatsen. Vandaag stonden we met meer dan 10.000 lopers en wandelaars aan de start.

Mijn Urban Trail Antwerpen

Zoals jullie wel reeds weten…ik ben een vroege vogel. Dus op tijd uit de veren en een goed ontbijtje gegeten. Dan in de auto richting Antwerpen. Dit jaar hadden we het gezelschap van twee toffe madammen, die zochten een plaatsje in een auto en wij hadden nog plek.

Aangekomen in Antwerpen, scheen het zonnetje al volop. Eindelijk nog eens een loop in Antwerpen in het zonnetje. De startnummers afhalen en de tassen in bewaring geven, ging nog vlot wegens het vroege uur. We vertrokken in wave 1, dus we waren bij de eerste die gingen startten.

Na nog wat aanmoedigingen, een kleine opwarming en nog  wat woorden van de burgemeester van Antwerpen werd het startschot geven.

Dit jaar vertrokken we eerst richting haven, naar het eerste monument: het Havenhuis. Misschien was het omdat we bij de eersten waren, maar ik vond de weg er naartoe redelijk saai. Aangekomen aan het Havenhuis, moesten we naar de zesde verdieping, dus heel wat trappen. Het uitzicht boven was wel adembenemend.

Terug buiten gekomen, liepen richting droogdokken en dan via de ATV-studio terug het stad in. Onderweg lag km 3 en hier was een ‘reverse run’ ingelast. Een 15 meter achterwaarts lopen en je maakt kans om een auto te winnen. Achteruit lopen valt niet mee, maar het is me gelukt, ik ben zelfs niet gestruikeld.

Doorheen het stad, kende ik de meeste monumenten nog en de nieuwe waren wel tof. Het enige wat ik eigenlijk miste, was sfeer. Misschien was het omdat we zo vroeg vertrokken waren en nog niet veel volk op de been was. Er waren wel wat muziekbandjes onderweg en af en toe wat toeschouwers. Maar ik miste toch sfeer.

drinken

Er was maar 1 bevoorrading voorzien die zich iets na halverwege bevond. Zoals altijd, was het water voor mij te koud en persoonlijk was het een kleine bevoorrading. Toen wij er waren was het nog niet druk, maar wat zou dat geven als de grote hoop eraan kwam? Ik was wel blij dat ik aan de bevoorrading was, want ik had dorst. Zoals reeds gezegd: het zonnetje scheen al goed. Misschien was 1 bevoorrading nu wat weinig, maar als het regende meer dan genoeg (alleen mocht hij wel wat groter zijn).

Finishen

Ook de finish was een rare ervaring. Nadat we door Holiday Inn liepen langs 2 kamers, was toen we buiten kwamen opeens de finish. Oke ik had dit wel op het plannetje gezien, maar toch. De reden dat de finish een stuk van de start lag, was om het volk wat te spreiden (denk ik toch). Want per wave startten er 1000 mensen, dus na ons was er wel een drukte en op sommige plaatsen moesten de mensen echt aanschuiven om een trap te beklimmen.

Nadat we finish voorbij waren, was het dus nog een stukje wandelen terug naar de eventsite. Eenmaal daar aangekomen konden we ons ontbijt ophalen. Ondanks de drukte, ging het redelijk vlot.

 

Daarna konden we aan een standje nog een belegde boterham eten.

Mijn besluit

Ik vond het dit jaar echt wel minder, de sfeer was tijdens mijn run toch ondermaats. Ik weet het, sfeer maak je zelf. Maar het is toch leuker dat de omgeving meeleeft. Daarnaast was het wel een zalige zon en er waren heel vriendelijke vrijwilligers en politie. Dit maakte veel goed. Van de drukte had ik niet echt last, maar ik denk dat 1000 lopers per keer toch wat veel was. Wandelaars heb ik niet echt gepasseerd omdat ik echt van voor ben gestart.

Trappen heb ik ook genoeg gezien, maar dit moet kunnen bij een urban trail. Zoals ik al vertelde, je mag een urban trail niet als een run zien. Maar eerder een andere manier om de stad te ontdekken. Juist dit heb ik gemist, de haven behoort misschien ook wel bij Antwerpen, maar voor mij was dit niet echt een meerwaarde. Dit is wel mijn persoonlijke mening, misschien vonden anderen het wel tof door de haven te lopen…over kasseien.

Ga ik volgend jaar de urban trail nog meedoen? Ik denk het niet, ik heb het gevoel dat ik het wel gezien heb. Raad ik het aan? Ja dat wel, als je graag eens Antwerpen op een andere manier wil zien en een loop wil doen zonder tijdsdruk.

Vele loopgroetjes

Linda

 

Auteur

info@finallyrun.be

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.