Een week met een hoogtepunt maar ook een dieptepunt. Van genieten van het mooie weer en goed nat te worden. Een week van uitersten dus.

Maandag 5 juni 2017

Pinkstermaandag, dus extra dagje verlof. Dus tijd om eindelijk eens mijn administratie thuis bij te werken en mijn belastingen voor te bereiden ….beuh.

Dinsdag 6 juni 2017

Normaal hardlopen, maar omwille van de lactaattest morgen toch nog een extra rustdagje ingepland. Kan ik eindelijk mijn boek eens verder lezen…

Woensdag 7 juni 2017

Gisteren had het serieus gewaaid tijdens mijn fietsen naar en van mijn werk….Dit kon ik zeker ’s ochtends vaststellen met mijn fiets. Amai het had lelijk gedaan.

Gelukkig was er tijdens de lactaattest al ietsje minder wind…En die test was super verlopen. Ik had er echt bang voor, maar ik heb zelf snelheden gelopen die ik nooit dacht te kunnen lopen. Zelfs een nieuw PR op de 5km…onder het half uur geraakt. (meer weten: Lactaattest 2: hoe is het me nu vergaan? en meer info over lactaattest: lactaattest: wat, waarom en mijn ervaring)

Donderdag 8 juni 2017

Vandaag werken en rusten…want mijn beentjes voelden toch dat ik gister wat gedaan had hoor.

Vrijdag 9 juni 2017

Amai..wat was ik ’s ochtends nat geworden. Echt ik kon het water uit mijn schoenen gieten.

Zaterdag 10 juni 2017

Omwille dat ik gister niet kon lopen, ’s ochtends de loopschoenen aangebonden. Dit had ik beter niet gedaan. Wat had ik hier spijt van. Ik twijfelde eerst of ik dit wel zou delen…zo beschaamd voelde ik me erover. Rond kilometer 4 begon ik het echt lastig te krijgen. Zo erg dat we rond 5km moesten wandelen. Nadeel was dat we op het verste punt waren. Dus er stonden nog heel wat kilometers te doen…Afgezien had ik. Op een bepaald moment had ik echt zin om me in een klein bolletje te leggen en uit te huilen…Heel de dag was ik er niet goed van.

Zondag 11 juni 2017

Ze voorspelden een hete dag en omdat ik mijn gefaalde loop wou wreken, de wekker om 5u gezet. Na een goed ontbijt en langzaam wakker worden (moest echt opgepept worden), konden we vertrekken. Dezelfde toer en gewoon rustig lopen was het doel. Jippie, het was gelukt en rustige 10 km weer in mijn beentjes. Mijn vertrouwen is terug een beetje hersteld.

De zadelkamer aan de wei moet dringend nog eens uitgemest worden, dus alles ingepakt en naar de paarden. Daar hebben we heerlijk gepicknickt, natuurlijk gewerkt en met de paardjes bezig geweest.

Liefs Linda