Wow augustus is weeral voorbij. Wat is die voorbij gevlogen. Een maand die ik startte met veel twijfels en een festival. Maar waar ik toch een evenement heb meegedaan dat me ineens terug geloof in de marathon heeft gegeven. Toch heb in mijn doel opgesteld voor de marathon. Wil je weten wat het is? Lees dan vlug verder.

Mijn trainingen

De trainingen verliepen met bergen en dalen. 4 keer per week lopen, lukte bijna altijd toch. Het aantal kilometers zat meestal ook wel snor. Het enige probleem waar we deze maand tegen moesten opboksen, was Mario zijn diabetes. Zo kreeg hij zijn suiker niet meer onder controle. Met als gevolg dat we tijdens trainingen moesten wandelen omwille dat hij een hypo had gekregen. Nu ja, de kilometers zijn wel gemaakt en soms maakte ik de trainingen wel alleen af.

Na wat heen en weer gezoek en een bezoek aan de specialist hebben we het allemaal terug onder controle gekregen. Zodat we tegen het einde van de maand weer netjes alle trainingen konden afwerken. Buiten een klein buikgriepje van mij 😀

Schuurwondjes

Ineens kreeg ik deze maand te maken met een nieuw probleem: schuurwonden…help. De eerste viel nog mee. Na een lange duurloop had ik pijn op mijn rug, daar waar de onderkant van mijn camelbak zat. Nu ja, het was vervelend, maar voor de rest niet echt last van.

De tweede was al vervelender…tussen mijn bovenbenen. Beetje ambetant, maar goed smeren met uierzalf en het kwam wel goed. Maar dan, horror, een schuurwond nog wat hoger op de binnenkant van mijn bovenbeen. Daarbij was het echt een heel pijnlijke, ze was zelfs open. Deze schuurwond heeft me echt last bezorgd. Dus op zoek naar een effectief middeltje gegaan (nog aan het evalueren, hou jullie op de hoogte). Door deze schuurwond heb ik wel een training moeten missen.

Nieuw PR op 10 km

Tijdens heel mijn trainingen durfde ik niet echt aan evenementen meedoen. Want dan moet ik afwijken mijn ‘heilige’ trainingsschema. Oke ik weet wel dat ik niet altijd alle trainingen heb gedaan. Maar toch had ik problemen om trainingen en evenementen te combineren. Ik moet daarbij ook opletten voor overbelasting en oververmoeidheid (iets wat bij mij nogal snel op de loer ligt).

Dwars door Turnhout, daar maak ik graag een uitzondering voor. Omdat dit in mijn thuisstad is en ik dit graag wel wil meedoen. Vooral omdat het een nieuw parcours is. Daarom toch besloten om een training om te wisselen. Dat dit maar goed komt…was mijn gedachte.

Gelukkig is het super gegaan, zoals je kon lezen in Dwars door Tunrhout 2017: verbetering of toch niet . Daarbij was ik de volgend dag echt nog fris en dit heeft me terug hoop gegeven. Natuurlijk was maar dit 10,9 km, maar mijn gevoel vertelde me dat ik goed zat. Dit had ik wel nodig, terug wat vertrouwen in mijn lopen krijgen. Nu kan ik me volop toeleggen op de laatste trainingsmaand.

Mijn doel voor de marathon

Nu weten jullie nog altijd niet wat ik besloten heb ivm de marathon van Eindhoven he? Natuurlijk stel ik mezelf geen tijdsdoel, dit zo echt stom zijn. Toch heb ik me iets voorgenomen. Bij Dwars door Turnhout heb ik gewerkt met een stappenplan. Dit ga ik zeker herhalen voor mijn marathon. Maar het voornaamste wat ik me als doel gesteld heb: niet als laatste aankomen.

Zo nu kan ik september met volle moed aanvatten en mijn 30 km eindelijk eens gaan lopen.

Tot volgend maand

Liefs

Linda

ps: ik heb wel niets meer verteld over mijn festival, omdat dit niet direct met hardlopen te maken heeft. Toch heb ik hier mijn trainingen afgewerkt. Wil je graag meer hierover weten, lees dan mijn blog Alcatraz metal festival 2017: harde gitaren en hardlopen