De dagen vliegen voorbij, ongelooflijk. Weeral een week dichter naar mijn marathon, maar dat kan je nalezen in mijn blog Road to marathon Eindhoven #6 . Dus neem ik jullie door weer een week met kleine en minder kleine hoogtepunten.

maandag 28 augustus 2017

Wat was het warm en er was precies veel te weinig zuurstof in de lucht. Toch ’s avonds mijn training afgewerkt. Wat ging het deze keer traag. En wat wordt het snel donker. Toen we startten was het nog licht…maar tegen we bijna terug waren was het echt al donker. Nog een teken dat de herfst eraan komt: de vleermuizen zijn terug. Nu ja echt weggeweest zullen ze wel niet zijn, maar als we nu met valavond lopen, fladderen ze rond ons hoofd. En nee, geen foto ervan…die zijn veel te snel voor vast te leggen. Ondanks mijn vele pogingen.

Dinsdag 29 augustus 2017

Weer een dagje met werken, werken, werken…Wel raar want normaal loop ik op dinsdag, maar deze week dus niet. ’s Avonds matje uitgerold en core-stability gedaan.

Woensdag 30 augustus 2017

Toen ik van mijn werk kwam, leek het dat het ging onweren. Yep, toen ik naar mijn paarden ging, barstte het los. Ohoh, want ging het heerlijk worden om te gaan lopen, zo net na het onweer. Wat riekt het toch heerlijk na een onweer. Gelukkig hadden we nu aan onze lichtjes gedacht. Vanaf nu zal ik ze best elke keer aandoen als we ’s avonds gaan lopen.

Donderdag 31 augustus 2017

weer een dagje met werken, werken, werken.

Vrijdag 1 september 2017

Nieuw schooljaar…natuurlijk niet meer voor mij hoor. Maar ik kom altijd voorbij een schooltje. In de vakantie was het hier stil, daar komt dus weer verandering in.

Zaterdag 2 september 2017

Eens naar Eindhoven gereden. Ik had nieuwe sokken nodig (van Cep Sports) en ik wist dat ze die bij Runnersworldnl in Eindhoven hadden. Direct van de gelegenheid gebruikt gemaakt om Eindhoven nog eens te gaan verkennen: ons hotel, de startplaats, de finish (aan ons hotel dus :-D)…Toen we daar rondliepen, begon het toch te kriebelen hoor. Ik begin er echt zin in te krijgen.

Zondag 3 september 2017

26 km…wat een afstand en vanaf nu gaat het alleen maar in stijgende lijn. Na lang puzzelen hadden we een route..nu ja we hadden er 1 in ons hoofd. Puntje bij paaltje: we hebben gewoon gelopen en we zagen wel waar we kwamen. Toen we vertrokken hing er echt een dichte mist. Wat was het frisjes toen. Maar langzaam won de zon en werd het warmer.

Op een bepaald ogenblik kwamen we in een wijk en zagen we overal verfsporen op bordjes, brievenbussen,…zelfs een auto was helemaal volgeklad met schunnigheden. De mensen uit die wijk waren echt aangedaan.

In de namiddag zalig aan de paardjes in de zon gerust. Zo kunnen we weer starten aan een nieuwe week.

Tot de volgende

Liefs

Linda