Wat men je niet verteld over trainen voor je eerste marathon
Als je deze blog leest, ben ik bezig of misschien reeds klaar, met mijn eerste marathon. Natuurlijk kan het ook dat ik hem niet uitgelopen heb. Als je nieuwsgierig bent hoe het me vergaat (of verging), kan je me altijd tracken via de app van Marathon Eindhoven. Mijn startnummer is F356
Over de marathon gaat het nu nog niet. Tijdens de laatste week heb ik eens goed kunnen nadenken over het trainen voor een marathon en wat het allemaal inhoudt. Maar vooral over wat men niet verteld terwijl men traint voor een marathon. Hierbij mijn lijstje van 10 dingen waarvan niemand mij het bestaan had verteld toen ik startte met trainen voor mijn eerste marathon.
je leert jezelf kennen
Tijdens al die vele kilometers, ben ik me meer dan eens tegengekomen. Daarbij heb ik veel over mezelf geleerd. ย Zo verbaas ik me tot op de dag van vandaag erover dat ik kan doorzetten. Dit is iets wat me vroeger nooit lukte. Daarbij heeft mijn zelfvertrouwen een serieuze boost gekregen.
veel vuilnis onderweg
Op al die vele kilometers die ik gemaakt heb, is het me opgevallen dat er heel veel zwerfvuil langs de kant ligt. Dingen waarbij ik toch af en toe raar bij keek. Buiten de gebruikelijk papiertjes en flesjes, kwamen we zetels, tassen, doucheflessen, … nu ja je kan het zo gek nog niet bedenken en we zijn het wel eens tegengekomen.
lange duurlopen zijn leuker dan intervals
Een puur persoonlijke mening misschien. Maar ik ga veel liever op pad om 4 uur te lopen dan intervaltraining. Dit is nog een werkpuntje van me.
Belgiรซ is mooi
Ondanks het vele zwerfvuil, kan ik toch wel zeggen dat we in een mooie landje leven. Meer dan eens heb ik kunnen genieten van eindeloze landschappen in de vroege ochtend. De zon zien ondergaan over een weiland. Zalig gewoon.
je denkt alleen nog maar aan eten
Ooh ik train wel voor een marathon en ik ga mijn paar kilo’s teveel zo kwijtgeraken….Als je dit denkt, kom je bedrogen uit. Natuurlijk verlies je een kilo of twee tijdens je lange duurlopen, maar spijtig genoeg is dat meestal vocht. Na een lange duurloop had ik altijd vreselijke honger. Niemand kwam dan tussen de koelkast en mij. Tegen het einde kon ik alleen nog maar aan eten denken. Constant honger.
je gaat slapen als de beste
Die vermoeid weegt echt wel tegen het einde. Vanaf dat ik mijn hoofd neerlegde, sliep ik. Er mocht gerust een bom ontploffen, ik zou het niet gemerkt hebben.
het kost tijd
Een marathon loop je niet van de ene dag op een andere. Je moet er veel energie en tijd insteken. Want die kilometers komen niet vanzelf op je teller. Voor mijn lange duurlopen had ik gemakkelijk 3u nodig, reken daar nog 3 trainingen door de week van rond 1u 30 bij.
sociale leven lijdt eronder
Het logische gevolg van al die trainingen en vermoeid is dat je bijna geen sociaal leven meer hebt. Zaterdagavond naar de film? Nope dat ging niet, zondag stond er een duurloop gepland.
de lichamelijke ongemakken waarmee je geconfronteerd wordt
Schuurplekken, blauwe nagels, maagkrampen, stijve spieren….
Rustdagen zijn frustrerend
De dagen dat ik niet kon lopen, was ik niet altijd een aangenaam gezelschap.
Zo nu weten jullie toch al wat meer als je begint te trainen voor je eerste marathon. Laat je vooral niet tegenhouden door mijn lijstje. Want ik vond het super leuk en een echt avontuur.
Liefs
Linda