Al lopend op safari door de Beekse Bergen. Nadien aanschuiven aan een heus ontbijtbuffet. Een funrun, dus geen tijdsregistratie. Plezier maken en genieten was de boodschap. Enkel de koude en mijn verkoudheid waren een spelbreker.

Een tijdje terug zag ik per toeval op facebook dat er een safarirun ging doorgaan in de Beekse Bergen. Natuurlijk zag ik dit wel zitten. Enkel inschrijven, vooral de betaling (ik heb geen ideal) viel niet mee. Gelukkig was er Bart van Warandeloop, die me geholpen heeft alles in orde te brengen. Waarvoor nogmaals mijn dank.

Bibberen tot de start

Zondag 26 november was het dan zo ver: de safarirun. Ik was al heel de week tegen een verkoudheid aan het vechten. Dus ik zag er wel een beetje tegenop. Ook was de start al om 8u15, want we mochten het park in voor de opening. Omdat we ginder eten gingen krijgen, had ik enkel wat koffie gedronken en een energiereep gegeten. Zo gingen we op weg.

ophalen van nummer

Als er 1 ding is wat ik geleerd heb van naar loopevenementen te gaan, is het dit wel: hardlopers zijn vroege vogels. De deuren gingen normaal pas om 7u30 open. Wij waren er om 7u15, met al redelijk wat volk voor ons. Zo stond er al een rij aan te schuiven aan de deuren. Nadeel was wel dat het juist die ochtend heel koud was, met temperaturen tegen het vriespunt.

Eenmaal binnen konden we onze startnummers gaan halen. Wat me opviel was dat het wel heel druk was.  Wij waren nog vlug geholpen. Al degenen die ietsje later kwamen, moesten geduld hebben.

opwarmen tot start safarirun

Omdat het binnen heel druk was en ook niet echt warm, hebben we besloten om toch al buiten te gaan wachten op de start. Wat hadden ze het hier gezellig gemaakt. Er stonden overal vuurkorven. Misschien niet de ideaalst opwarming hoor. Toch was het lekker warm…totdat de weergoden ons gingen afkoelen met een regenbuitje. De organisatie had voor de start een tent geplaatst, gelukkig. Hier konden we droog onze laatste minuten voor de start doorbrengen. Degenen die later kwamen hadden wel pech, want de tent was niet echt groot.

Ooh kijk, diertjes

En dan was het zo ver: het startshot. De safarirun was nu echt vertrokken. Eerst liepen we over een brug. Voor degenen die wat bekend zijn met Beekse Bergen: die waar je met de auto binnen kunt rijden voor de autosafari. Omdat er geen tijdsregistratie is (en ik me ook niet super voel, maar dit terzijde :-D)had ik besloten om echt op het gemakje te lopen. Ook lag het tempo van de massa een pak trager dan ik gewoon ben bij een start, ideaal dus om lekker gezapig te lopen.

Selfie-tijd

Zo kwamen we rustig het park binnen. Het gaf toch wel een speciaal gevoel, zo het park binnen mogen lopen. Vooral toen we aan de eerste dieren kwamen: de leeuwen. Selfie-tijd voor de meesten, want genieten stond voorop tijdens deze safarirun.

Na de leeuwen liepen we verder over de bergen (tja plat kun je het daar niet noemen). Zo kwamen nog vele andere dieren tegen. Wat me opviel was dat al die katachtigen precies veel actiever waren. Wat moesten die wel niet denken van dat bontje gezelschap lopers dat hun kooien passeerden?

Op onze route stonden ook verschillende dierenverblijven gepland: mensapen, krokodillen…Hier ging het ritme, nu ja ritme, er helemaal uit. Want door die gebouwen werd er netjes gewandeld en natuurlijk gefotografeerd. Het enige vervelende was, dat het in die gebouwen heel warm was tegenover buiten. Elke keer weer effe puffen en zweten dus.

ploeteren

Na de olifanten ging het weer richting uitgang. Brug over, bosje in en dan was daar de finish. Oeps, juist voor de finish, die in een weide lag, was er slijk. Veel slijk. Zoiets laten we niet aan ons hart komen, want na de finish kregen we een mooie medaille.

Nu stond er ons nog een wandelingetje over die slijkweide richting het ontbijt te wachten. Gelukkig viel dit heel goed mee.

aanschuiven

In plaats van een papieren zak met je ontbijt erin, bestond het ontbijt op de safarirun uit een heus buffet. Met een ruime keuze aan broodjes, beleg, fruit, yoghurt, koffie, fruitsap… Probleem was wel om zitplaats te vinden. Na wat zoekwerk vonden we nog een plaatsje op een verhoog. Zo konden we van ons ontbijt genieten en napraten over die leuke ervaring.

Eerst was onze bedoeling om het park nadien nog eens tijdens de opening aan te doen. Toch hebben we hier vanaf gezien omdat ik het toch echt koud had. Dus gingen we vlug terug naar huis om die welverdiende warme douche te nemen.

Nog eens safarirun?

Ondanks het aanschuiven, plaatsgebrek, moeilijk inschrijven, slijk (heb ik echt een hekel aan), vond ik de safarirun heel tof. Het park zien ontwaken, maakt het vroege opstaan allemaal goed. Het grappige is, ondanks dat ik erdoor gelopen ben, ik het gevoel heb veel meer van de dieren gezien en beleefd te hebben. Ook omwille dat er geen tijdsregistratie is, maakt dat je echt kunt genieten van het park. Een aanrader voor iedereen die een leuke funrun zoekt.

Liefs

Linda