Een maand  met veel te weinig kunnen lopen, een tof hoogtepunt en een dieptepunt. Een maand die ik het liefst van al wil vergeten, met serieuze twijfels of ik het allemaal nog wel ga kunnen. Laten hopen dat januari beterschap brengt. Lees nu mijn overzicht van mijn afgelopen trainingsmaand.

Een goed begin?

December startte nochtans goed. Eindelijk ging het lopen terug vlot. Zo stond er zondag 3 december een superleuke loop op het programma: de doppenloop. Een week later stond er mijn hoogtepunt van de maand op het programma: Sunday, runday. Spijtig genoeg is het hierbij gestopt deze maand.

Hopend dat ik eindelijk een goede trainingsmaand ging hebben, begon ik aan de volgende trainingen. Toch lukte het maar niet om lange duurlopen te doen. Een winterdip, daar had ik nu echt wel last van. Daarbij waren het echt winterse temperaturen…niet ideaal voor mijn astma. Opgeven staat nog altijd niet in mijn woordenboek. Dus  ondanks de koude en die stomme winterdip toch op zoek blijven gaan naar voldoende motivatie om te trainen.

En daar is het dieptepunt

Half de maand dacht ik eindelijk terug in mijn ritme te komen…viel dat tegen. Mijn maag begon echt heel lastig te doen. Zo erg dat ik zelf een paar daagjes in het ziekenhuis belandde. Juist voor de kerstdagen, daar ging het feesten. Op kerstavond was ik gelukkig thuis. Toch eten lukte niet. Daarbij kregen we nog een andere heel persoonlijke tegenslag te verwerken. (deze is echt iets te privé, dus ga ik hier niet verder over uitweiden) Dus lig ik vanaf 19 december stil met mijn trainingen.

Twijfelen aan mezelf

De twijfels zijn nu echt wel toegeslagen. Ga ik nog deftig kunnen trainen? OF ga ik deze marathon ook weer moeten opgeven? Ergens weet ik wel dat ik nog tijd heb, toch niet zo veel meer. Tel daarbij het slechte nieuws wat we juist voor het nieuwe jaar te verwerken kregen…Een winterdip is nog niet half uitgedrukt waar ik nu in zit. Een diepe put waar ik uit moet krabbelen. Daarbij moet ik ook nog genezen.

Met een 50 km om de maandteller kan ik echt wel zeggen dat december op loopvlak echt niet veel voorstelde. Gelukkig heb ik al voldoende levenswijsheid om te weten dat een slechte loopmaand echt niet het einde is. Frustrerend dat wel. Spijtig genoeg op andere vlakken was het ook niet top. Hoe ik me hieruit ga slepen? Dat is heel simpel: mezelf bijeenrapen, het stof afkloppen en doorgaan. Voorlopig ben ik wel nog niet zo ver, want mijn maagje kan nog niet altijd deftig eten.

Benieuwd wat januari me nu gaat brengen. Hopelijk lukt het me terug te starten met de trainingen en gaan er geen hindernissen meer zijn. Voorlopig leg ik me nu toe op mijn nieuwe project: Finally Run (online loopbegeleiding). Binnenkort meer hierover.

Liefs

Linda