hardlopen met je partner: een vloek of een zegen?
Wie me volgt om instagram, weet het al lang. Ik train bijna altijd samen met mijn man Mario. Misschien lijkt het romantisch en ideaal. Toegegeven dit is het meestal ook wel. Toch is het niet zo gemakkelijk als het lijkt. Samen sporten met je levensgezel kan de relatie versterken of vernietigen. Zo hebben wij in het begin ook geworsteld hoe we dit moesten laten werken. Wil je weten hoe wij het doen, lees dan zeker verder.
In den beginne..
Ik ben gestart met hardlopen, eerst eventjes met mijn dochter, nadien liep ik alleen. Heerlijk met muziek in mijn oren wat kilometers malen. Zalig was die tijd. Toen Mario hersteld was van zijn rugblessure, merkte hij dat de conditie verdwenen was. Voordien reed hij met zijn mountainbike. Maar dit kon hij voorlopig niet meer met zijn rug. De dokter gaf hem wel groen licht op te starten met hardlopen voor de conditie terug op te krikken. Dus ging hij mee op pad.
Omdat ik nog volop in het start to run programma zat, deed hij in het begin mee. Toen zijn conditie verbeterde, gingen we in het park lopen. Ik op mijn tempo en schema en hij op zichzelf. Dit ging een tijdje goed. Totdat ik meer en langer ging lopen. Vanaf toen gingen we samen op pad en konden de discussies beginnen.
Uitzoeken
Onze tempo’s zijn totaal verschillend. Dus hoe gingen we dit oplossen? Daarbij hebben we allebei een totaal ander idee van trainen. Ik ben van de cijfertjes en schema’s, Mario is eerder van hop die schoenen aan en op weg, zonder doel en plan. Omdat hij begreep wat hardlopen voor mij betekent, had hij besloten gewoon met me te gaan lopen op mijn tempo. Toch gaf dit soms problemen. Onbewust dreef hij soms het tempo op. Dan werd ik kwaad en krijgen we ruzie. Of hij liep altijd een stukje voor me…ook zo irritant.
Langzamerhand begon het te lukken. Heerlijk waren die momenten dat we samen op pad konden gaan. We gebruikten onze lopen om over vanalles te praten: over de opvoeding van onze dochter, over problemen op het werk…We kwamen nog dichter tot elkaar.
Niet dat het toen altijd van een leien dakje ging. Zo vergeet ik nooit die 10 miles waar het zo een grote ruzie kregen onderweg. Ik had het moeilijk en hij babbelde er maar op los…Deze ruzie heeft een paar dagen gewoed. Toen beseften we dat er afspraken diende gemaakt te worden.
Hoe het nu gaat
Gelukkig is alles goed gekomen en lopen we nog steeds samen. Tijdens wedstrijden en moeilijke momenten hebben we de afspraak dat wat er gezegd wordt (eerder geroepen en gevloekt) na de finish vergeten moet zijn. Ook hebben we wat sleutelwoorden afgesproken zodat bv Mario weet wanneer hij moet zwijgen.
Sinds we voor de marathon zijn gaan trainen, hadden we ook besloten om intervallen apart te doen. Samen opwarmen dan ieder zijn ding. Ook tijdens rustige loopjes doet Mario af en toe een sprintje voorwaarts en dan terug. Want onze tempo’s zijn nog altijd heel verschillend. Enkel tijdens lange duurlopen blijven we altijd samen.
Toch hebben onze verschillende tempo’s af en toe ook voordelen. Zo had ik soms de neiging te traag te lopen,vooral tijdens tempolopen. Hij dreef dan stilletjes het tempo op. Dankzij zijn bemoeienissen ben ik af en toe sneller dan ik verwacht
Af en toe ga ik ook terug alleen op pad, want soms heb ik hier ook behoefte aan. Altijd samen hardlopen klinkt ideaal en dat is het negen op de tien keer ook. Toch zijn er momenten dat ik nood heb aan alleen op pad gaan.
Daarbij heeft Mario ook zijn ambitie opzij geschoven. Want samen trainen voor een doel, een wedstrijd samen lopen dat vind hij veel belangrijker dan zijn eigen tijd. Hiervoor heb ik enorm veel bewondering voor hem…ondanks dat ik af en toe op hem vloek tijdens onze loopjes.
Mijn belangrijkste raad
Praten, praten en nog eens praten. Maak duidelijke afspraken over hoe en wat. De kans dat jullie hetzelfde tempo hebben is klein. Dus bespreek hoe jullie dit gaan oplossen.
Is trainen met je partner aan te raden?
Ja absoluut. Toch mag je niet vergeten om goede afspraken te maken. Samen trainen zorgt dat jullie een sterker koppel worden. Als jullie het allebei druk hebben, krijgen jullie zo wat meer tijd voor elkaar. En misschien het allerbelangrijkste: als hij (of zij) je nog altijd graag ziet wanneer je er bezweet en hongerig uit ziet, dan weet je zeker dat je de liefde van je leven hebt gevonden.
Nog een kleine tip om samen te hardlopen: hardlopen zorgt dat er endorfines vrijkomen…en je krijgt meer zin. Dus plezier tussen de lakens gegarandeerd.
Wie van jullie traint ook met zijn partner? Of misschien doe jij het liever niet?
Liefs
Linda
Reacties
grote plus zou ik zeggen!
Hier wordt er zo goed als niet meer samen getraind, hahaha! Behalve voor intervaltrainingen gaan we al eens samen op weg, dan volgen we sowieso hetzelfde tempo en vinden we elkanders motivatie dan ook plezant tijdens zo’n zware loop. Al de andere loopjes werken we toch maar op elkaar’s zenuwen 😀 Of hij loopt te traag of hij zwijgt geen 2 minuten, het viswijf 😀 *love him to bits though 😉 *