2018 is zo mijn jaar voorlopig nog niet. Weer een maand vol met tegenslagen. Het begon met een stomme val en eindigde met een serieuze griep. Hoe ik deze maand overleefd heb, lees je nu.

Hoe gaat het nu met mijn marathon, zal je misschien wel afvragen. Nu geen idee eigenlijk. Deze maand heb ik echt het gevoel dat alles tegenzit. Toch heb ik me zo goed mogelijk verweerd. De moed ging op en neer en nu hangt die ergens ertussen.

Het startte al in het begin van deze maand. Na mijn werk, viel ik over een stom putje in het voetpad. Gevolg: bont en blauw en pijnlijke schouder. Dit probeerde ik eerst nog wat te negeren. Wat spijtig genoeg niet lukte. Na toch maar wat doktersbezoeken was het verdict: ac-gewricht (wat sleutelbeen aan schouder verbindt) uit de haak. Simpel gezegd he, dokters gebruiken een veel moeilijker term.

Hardlopen was niet verboden, maar wegens te pijnlijk, lukte het niet meer. Dus op zoek naar alternatieven: wandelen, op de hometrainer en de stepper… ik wou echt mijn conditie op peil houden. Toch miste ik het hardlopen. Wel heb ik een heleboel interessante documentaires op netflix gezien terwijl ik heftig aan het trappen of steppen was.

Tegen het einde van de maand begon ik zelf terug een beetje hoop in het hardlopen te krijgen. Zo startte de funrunners met een nieuwe start-to-run. Ideaal voor mij om mijn schouder is terug uit te testen. Het hardlopen ging goed, geen last. Ook was het superleuk om dit te doen. Dit ben ik echt van plan wat meer te doen. Ook moet ik nog vermelden dat ik echt trots ben op al die nieuwe lopers. Ze hebben echt flink hun best gedaan en ze zijn echt een leuke bende.

Yes ik ben weer vertrokken…dat dacht ik toen echt. Echter een griep dacht daar anders over. Echt doodziek geweest, koorts en pijn..poeh. Gewoon het laatste weekend in bed doorgebracht..gewoon gepasseerd zonder dat ik het echt doorhad.

Nu is de griep bijna weg, ga ik naar de kinesist en heb ik een besluit genomen. Ik ga me nog tot eind maart geven. Als ik dan 30 km kan lopen, gaat die marathon er misschien toch van komen. Als ik er niet aan die kilometers geraak, tja dan worden het de 10 miles. Marathons komen er nog genoeg.

Met deze wijze woorden, kan ik met een gerust hart aan de maand maart starten. Hopelijk mag ik op jullie steun blijven rekenen ook als ik mijn marathon niet ga lopen.

Liefs Linda