10 miles of toch maar de marathon? Dat was de vraag deze maand. Heel lang getwijfeld. Het hardlopen ging eindelijk de goede kant uit. De afstanden gingen echt vooruit. Daarbij heb ik eindelijk nog eens een maand deftig kunnen trainen. Wat ga ik nu volgende maand hardlopen: de 10 miles of de marathon? Wil je het antwoord weten, lees dan vlug verder.

Eindelijk beter

De griep was eindelijk uit mijn lijf, enkel mijn schouder deed nog wat last. Gelukkig kon ik hiermee toch hardlopen. De eerste keren waren een beetje nostalgie: hardlopen afgewisseld met wandelen. Verbazend ging het snel vooruit en kon ik al terug een deftige afstand hardlopen.

Nog niet eens aan de helft van de maand en ik liep al terug 15 km…jippie. Wel was ik nat tot op mijn onderbroek. Toen we vertrokken was het mooi weer. Dus geen regenjasje nodig, dacht ik..hoopte ik. Een beetje verkeerd ingeschat, want onderweg begon het te regenen.

krampen

In een stadscentrum wonen, heeft zo zijn voordelen. Maar ook zijn nadelen, dit heb ik aan den lijve kunnen ondervinden. Zo gingen we op een avond op pad voor een rustig rondje. De bedoeling was nog eens onze stad wat hardlopend te verkennen. Nog maar een paar kilometer van de deur, kreeg ik ineens vreselijke buikpijn. Tijdens onze andere looptochten zou dit geen probleem zijn: bosjes genoeg. Nu enkel straten en goten…zou ik het wagen? Toch maar vlug rechtsomgekeerd en richting huis gewandeld. Tja hardlopen met krampen lukt niet zo goed.

Spijtig genoeg was dit niet de enige keer dat ik met krampen kreeg af te rekenen. Zo hadden we een lange duurloop, nu ja lang..zo’n 2u30 tot 3u = 23 tot 27km, gepland. Deze momenten gebruik ik meestal om voedsel enzo uit te testen. Zodat ik tijdens wedstrijden niet verrast word. Zo gezegd zo gedaan, gepakt en gezakt vertrokken. Alles ging goed totdat ik op rond 16 km een nieuw gelleke ging proberen. Aiaiai..wat was me dat..eventjes nadien maagkrampen niet te doen. Zoveel pijn dat ik maar gewoon naar huis ben gewandeld. Dus als geloof  het maar dat ze zeggen dat je het beste je gellekes en drank voordien uittest. Blij dat ik het gedaan heb, stel je voor dat ik zoiets meemaak op een wedstrijd…balen dan.

Kilometers malen

Na een tijdje zo weinig gelopen te hebben, was het zoeken om toch er terug in te komen. Ga ik nu eerder voor tijd of voor afstand? Want tempo was nog altijd aan de lage kant. Nu om eerlijk te zijn, heb ik in het begin gewoon gelopen…zonder rekening te houden met iets. Gewoon zonder schema of doel, enkel zorgen dat ik terug liep. Verbazend werkte het wel goed en was ik snel terug ‘in conditie’. Zo zat ik al snel terug aan afstanden van 10km.

Tijd of afstand trainen nog deze maand? Dat was mijn grootste probleem. Soms heb ik het gevoel dat hoe meer ik leer en weet, hoe minder ik weet…Dus heb ik gekozen voor een combinatie van de twee: tijdens de weekdagen trainingen op afstand en tempo. Zondagen lange duurlopen op tijd…hoe ver ik geraak dat zien we dan wel. Voor het uitstippelen van de route was dit geen probleem. Ik weet hoe traag ik loop, dus ik weet wat ik ongeveer wel kan lopen op een bepaalde tijd..in een rustig, heel rustig, tempo.

Wat geeft dit dan voor maart? Groot was mijn verbazing dat ik toch 117 km om mijn garmin geregistreerd heb. Totaal niet verwacht, ook heb ik echt niet het gevoel dat ik zoveel kilometers in mijn benen heb. Straf.

Alternatieve trainingen

Naast het hardlopen, zat ik natuurlijk ook nog met mijn schouder. Deze zorgde af en toe wel voor wat hinder. Maar laten we eerlijk zijn: tijdens het hardlopen maakt het niet uit of je je arm boven je hoofd krijgt. Dus werd ik er niet bij gehinderd tijdens het hardlopen. Enkel had ik me voorgenomen om mijn alternatieve trainingen van februari wel te behouden. Daarnaast wou ik echt wat meer aandacht terug besteden aan mijn enkel en core.

Dus zo zat ik minstens 1 keer per week nog altijd op mijn hometrainer of stepper. Gevolgd door een sessie met verschillende oefeningen. Doordat mijn dochter het huis uitgevlogen is, heb ik nu een kamer extra. Die is helemaal ingericht als sportkamer. Zo heb ik geen excuus meer: alles staat/ligt klaar. Het enige wat ik moet doen is binnenstappen en eraan beginnen.

Wat ga ik nu lopen op 22 april?

Deze vraag heeft dus heel de maand in mijn hoofd gespeeld. Met vrienden erover gehad en aan het twijfelen geweest. Lang aan het twijfelen geweest. Ik weet dat ik de 10 miles ga aankunnen op 22 april. Ga ik dan toch maar voor een snelle 10 miles?? Of ga ik toch die marathon proberen en totaal niet weten of ik het ga halen in binnen de gestelde tijd (5u30)?

Als ik eerlijk moet zijn: de 10 miles steken me een beetje tegen: te druk en ik heb het er wel mee gehad. Als ik daarbij niet ga voor de marathon, dan gaat er altijd die vraag blijven: had ik niet beter..? Stel je voor dat ik de 10 miles super goed loop..dan ga ik me vervloeken dat ik niet de marathon gelopen heb. Langs de andere kant: stel je voor dat ik tijdens de marathon al op 15 km moet opgeven?? Ik denk dat ik me teveel afvraag en twijfel.

Dus dit is mijn besluit: ik ga (voorlopig) de marathon starten. Als het me niet lukt, tja dan weet ik waar het aan ligt. Want volgens mijn beste vriendin en Mario ga ik anders toch spijt hebben dat ik niet geprobeerd heb. Zij geloven in mij, dus ik ga een beetje meer in mezelf geloven.

Tot volgende maand aan de start of finish van de marathon.

Liefs

Linda