De eerst maand van echt trainen voor mijn marathon zit er weeral op. Een maand met veel te warm weer en vakantie.Deze maand heb ik vooral op tempo getraind. Hoe het me afgelopen maand vergaan is, lees je nu.

Rustig opbouwen

Voor het eerst sinds een lange tijd, heb ik weer korte afstanden gelopen. Dit was wel even terug wennen. Ik had in het begin het idee dat ik niet deftig getraind had. Toch hebben die ‘korte’ loopjes wel gezorgd dat ik terug kon leren wat tempo te maken. Ik had besloten niet meer om op afstand te lopen, maar voor tijd te gaan. Zo trainde ik bijvoorbeeld 30 min, maar ik liep dit wel in de zone T2 (voor mij een tempo tss 7.09 en 7.30)

De zondagen bleven wel voorbehouden voor mijn langere, rustige duurlopen. Toch heb ik deze ingedeeld in blokjes, met een aantal minuten stevig doorwandelen ertussen. Dit heeft gezorgd dat ik een constantere tempo kon blijven lopen. Mijn laatste blok was niet veel trager dan mijn eerste. Het wandelen was echt wel een grote hindernis voor me. Ik ging hardlopen…niet wandelen… Vreselijk vond ik het die eerste keren dat ik ‘moest’ wandelen. Nu ben ik het gewoon. Enkel die stomme opmerkingen van mensen onderweg zijn soms wel vervelend. Sommige zijn goedbedoeld, andere echt frustrerend. ‘Es zien of die dit allemaal kunnen als ze mijn problemen zouden hebben’, denk ik dan.

mini-sprintjes

Ook heb ik iets leuks ontdekt: mijn mini-sprintjes. Na elke langere loop of rustige loop (zone D1 – D2) doe ik voortaan wat kleine sprintjes van een 5 x 10 seconden. Het klinkt misschien banaal. Toch zijn ze heel effectief. Deze sprintjes prikkelen mijn snelle vezels. Deze sprintjes moeten zo technisch mogelijk worden uitgevoerd: dus mooi rechtop lopen, benen goed inzetten en ‘hoog’ lopen. Tegen het einde van een lange duurloop, is je techniek niet altijd meer perfect. Deze sprintjes zorgen dat ik weer eventjes werk aan mijn techniek. Daarnaast is het ook gewoon superleuk om nog eventjes alles te geven.

Help…veel te warm

Wat me van deze maand het meeste bijblijft: de hitte. Afgelopen maand was het niet altijd ideaal om te gaan hardlopen, vooral niet met mijn astma. ‘Lucht, zuurstof’ dat riepen mijn longen vooral. Om te zorgen dat ik toch kon blijven trainen, was er nog maar 1 mogelijkheid: de wekker onooglijk vroeg zetten. Dit zorgde wel dat ik alleen op pad kon, want Mario moest dan juist vroeg gaan werken. Toch vond ik het heerlijk om alleen zo ’s ochtends vroeg hard te lopen.

Jippie, vakantie

Ook had ik afgelopen maand eindelijk wat dagen vakantie. Met de tent naar de Ardennen, heerlijk. Enkel daar hardlopen, is en blijft een uitdaging voor mij. Hier had ik besloten om mijn trainingen te laten voor wat het is en gewoon te hardlopen. Als het niet ging eventjes te stappen. Ook heb ik soms gewoon van het uitzicht genoten. Het was vakantie, weet je wel. Daarnaast heb ik vele wandelingen gemaakt. Nu ja wandelingen, soms was het echt klauteren bergop of bergaf. Gelukkig had ik besloten om wandelstokken mee te nemen. Heel handige uitvinding voor mijn slecht enkel. Zo was ik een pak zekerder op die rotspaadjes bergaf.

Vooruitblik augustus

De bedoeling is nog altijd dat ik een marathon ga hardlopen he. Dus de loopjes gaan toch stilletjes wat verder en langer worden. Ook gaat het wandelen afgebouwd worden. Daarnaast staat er weer een metal festival gepland (Alcatraz in Kortrijk). Ook is er gewoontetrouw in augustus natuurlijk Dwars door Turnhout. Benieuwd of ik mijn tijd weer ga verbeteren.

Tot volgend overzicht

Liefs Linda