2018 is echt niet ideaal begonnen voor mij…en sinds dan heb ik het gevoel niks dan tegenslag te hebben. Nu ja, niet alles is slecht geweest. Toch heb ik het gevoel van de ene tegenslag naar de andere te gaan. Zo ook deze week: weer in de ambulance en het ziekenhuis terecht gekomen. Dit keer: mijn evenwicht. Daarom es een kleine update.

Dit jaar begon echt niet ideaal: net ontslagen uit het ziekenhuis door een een galsteentje en maagontsteking. Natuurlijk niet zo heel erg. Enkel heel vervelend met de feestdagen. Tja en het hardlopen…dat lukte natuurlijk ook niet. Gelukkig kon ik snel starten met het hardlopen.

vallen en opstaan

Eenmaal beter, kon het trainen echt terug starten, dacht ik..Daar diende het volgende zich al aan. Nog maar een paar weken bezig, viel ik over een stom putje op het voetpad. Gevolg: ac-gewricht ontwricht. Resultaat: weer een tijdje buiten strijd. Alles gedaan om mijn conditie te behouden: wandelen, hometrainer, steppen…

Na nog een stom griepje, kon ik eindelijk echt terug beginnen te trainen. Toch had ik het gevoel dat ik mijn ritme kwijt was.Als ik nu terugkijk, valt het allemaal wel mee. Toch waren de maanden heel wisselvallig. Een maand veel, dan weer wat minder. Verkoudheden, vermoeidheid…vanalles liep er mis.  Zo ben ik het eerste half jaar doorgekomen. Ineens zal het er allemaal wat beter uit.

en weer vallen..

Eindelijk begon ik echt terug te trainen. Eindelijk had ik het gevoel dat het tij gekeerd was. Tot afgelopen dinsdag.

Maandag voelde ik me niet echt speciaal, een beetje keelpijn. Voor de rest was alles in orde. ’s Nachts draaide ik me in bed om …en bleef precies draaien. Misselijk niet te doen. Toen dacht ik nog: het zal morgenvroeg wel beter zijn. De wekker ging en wou uit bed komen. Nope lukte dus niet, de wereld draaide door. Ik ging neer….en dus richting spoed.

Met gevolg een week van echt kotsmisselijk te zijn, constant draaien…en natuurlijk weer niet hardlopen. Na een heleboel testen, eindelijk de juiste medicijnen. Nu nog een weekend loopverbod en veel rust voorgeschreven. Vanaf volgende week kan ik er terug invliegen. Of de marathon nog gaat lukken, hoor ik jullie denken. Geen idee. Voorlopig ziet het er nog goed uit. Enkel veel tegenslag mag er niet meer komen. Ik geef nog niet op.

Liefs

Linda