Wat vliegt de tijd. Weeral een maand voorbij. Een maand met ups en downs. Ik had eventjes schrik dat ik al moest opgeven voor ik gestart was (twijfel is nog wel aanwezig). Wil je weten hoe mijn tweede trainingsmaand verlopen is? Lees dan vlug verder

De maand leek goed te starten. Het waren nog altijd wel tropische temperaturen, toch de wekker vroeg zetten begint al aardig te vlotten. Het afwisselen met wandelen begint echt wel goed te lukken. Zo kan ik mijn tempo beter vasthouden en ben ik sneller op de loopblokken. Enkel de statistieken nadien is ietsje minder. Tja wandelen tussendoor doet geen goed aan je totale gemiddelde loopsnelheid.

Augustus is traditiegetrouw mijn laatste festival: Alcatraz Festival in Kortrijk. (lees Alcatraz Metal Festival 2018: crowdsurfen en ziek zijn) Doordat Mario hier ziek geworden is, heb ik nadien een tijdje op mijn eentje op stap geweest. Ondanks dat ik mijn ochtendloopjes dikwijls alleen deed, is het toch wennen. Toch de eerste kilometer 😀 Eenmaal goed bezig, heb ik totaal niet door dat hij er niet bij is.

Eindelijk 20 km

Ook heb ik deze maand eindelijk nog eens de grens van 20 km gehaald. Normaal train ik op tijd, toch deed het deugd om nog eens 20 km op de teller te zien staan. Het was wel eventjes spannend. Mario was al wat beter en besloot mee te starten. Viel dat toch even tegen. In de eerste helft moest hij al de handdoek in de ring gooien en gaan wandelen. Ik ben dan eerst het stukje nog met hem terug naar huis gewandeld. Daarna heb ik mijn training verder afgemaakt. En ik had 20 km:, jippie. Nu kan ik me wel afvragen als Mario niet mee was (of niet ziek) had ik dan verder geraakt? Daar ga ik me niet aan wagen, ik ben al blij dat het zo goed ging.

En daar is de spoed weer

Misschien was ik een beetje te optimistisch aan het worden of heb ik gewoon weer alle pech. Want de dinsdag na mijn overwinning, kon ik een bezoekje brengen aan spoed. Ik was ’s ochtends helemaal duizelig geworden, van mezelf gegaan en keimisselijk. Evenwicht was naar de wiep. (lees meer hierover op: 2018 is no not my year ..yet: een kleine update) Een week uitgeteld. Toen begon ik te twijfelen: zou ik snel terug kunnen trainen, zou de marathon nog wel lukken, zou ik niet beter voor de halve gaan…?

Ook was er normaal een wedstrijd gepland: Dwars door Turnhout. Dit moest ik wel aan me laten passeren. Mario deed wel mee, dus heb ik me dit keer tussen de supporters begeven. Het was eens iets anders. De bedoeling was dat ik ook foto’s ging nemen. Die zijn spijtig genoeg mislukt…duizelig zijn en proberen te richten, lukt niet echt.

Gelukkig kon ik snel terug erin vliegen.De laatste week van augustus ben ik toch terug gaan hardlopen. Zo komt het maandtotaal toch op 80 km opgenomen kilometers. Af en toe ben ik mijn horloge vergeten op tijd op te laden, dus moest ik vertrekken zonder. Mijn echt gelopen totaal zal zo tussen 90 en 100 km zijn.

September zal nog wat werken zijn. De moed heb ik nog niet opgegeven voor de marathon. De halve is me al gelukt (oeps verklapt)

Liefs

Linda