Jaja, ik weet het. Ik heb onlangs gezegd dat de herfst mijn lievelingshardloopseizoen is. Toch heeft de herfst ook zijn nadelen: regen en wind. Daarbij is het ’s avonds vlug donker. Desondanks loop ik nog altijd heel graag in de herfst hoor. Die nadelen zijn met een aantal aanpassingen niet meer zo erg. Hoe ik me aanpas aan die regen, wind en donker, vraag je je af? Dat zal ik eens vlug vertellen.

Regen en wind

Wind valt op zich meestal wel mee…als ie niet te hard is. Harde wind is vervelend, zeker als het tegenwind is. Veel kan je er niet aan doen. Vertrekken met tegenwind, zeggen ze…dan heb je meewind als je terugkomt.  Al heel dikwijls geprobeerd…maar het is me nog nooit gelukt. Het enige wat ik doe, is de wind vervloeken en doorgaan. Enkel bij heel harde wind aka storm, dan blijf ik wel binnen omwille van de veiligheid.

Regen heb je in heel veel verschillende variaties gaande van heel zacht tot heel hard… en alles daartussen dus. Lichte, zachte regen doet me eigenlijk niets. Ik loop zelfs graag in van die zachte regen. Hier doe ik niks speciaals voor. Gewoon hardloopschoenen aan en gaan.

Harde regen daarentegen, tja dat vraagt toch iets meer voorbereiding. Zo ga ik op zoek naar mijn regenjasje en mijn petje. Ik heb twee soorten regenjasjes: een lichte en een stevig. Naargelang de hevigheid van de regen, maak ik me mijn keuze. Af en toe vergis ik me wel, want meestal kies ik voor de lichte regenjas. Want de stevige heeft als nadeel dat die ook zorgt dat ik het niet te koud krijg…en dus dikwijls is die nog te warm in de herfst.

Als brildrager in de regen is niet altijd een pretje. Ruitenwissers bestaan nog niet op brillen. Het klepje van mijn pet beschermt mijn bril.

Help…het is al donker

De herfst, dat zijn ook kortere dagen. Omwille dat ik tijdens de weekdagen enkel maar ’s avonds kan hardlopen, heb ik het altijd aan mijn rekker: ik moet in het donker hardlopen.  Tijd dus om me weer te verkleden als een hardlopende kerstboom. Zien en gezien worden, ik vermoed dat iedereen deze regel wel kent. Het gaat er niet alleen om dat jij voldoende ziet, maar dat je medeweggebruikers ook je op tijd zien. Reken daarbij niet enkel op de straatverlichting. Want er blijven altijd donkere stukken onderweg. Juist buiten een lichtcirkel ben je helemaal weggestoken. Dus zorg voor reflecterende stroken op je kledij en doe dat stomme lichtje aan. Je medeweggebruikers gaan je dankbaar zijn.

Het enige nadeel wat ik vind met hardlopen in het donker, is dat het donker je voor de gek houdt. Zo is er een onderzoek gedaan door de universiteit van Essex. Hardlopers konden de gelopen afstand redelijk goed inschatten. Enkel de inspanning niet. In het donker lijkt de omgeving veel sneller te passeren, waardoor je denkt dat je de inspanning zwaarder lijkt. Zwaarder dan de werkelijkheid. Dus zorg ik dat ik mijn sporthorloge instel met de juiste zones waarin ik moet trainen. Ga ik hierbuiten, dus meestal te traag, geeft ie een alarm. Zo kan ik deftig trainen met de juiste inspanning, zonder dat ik op mijn sporthorloge moet kijken. Ik ben eenmaal een kluns onderweg. Op mijn horloge kijken, daarbij nog het lichtje aandoen…das vragen om ongelukken bij mij.

Wanneer niet dan?

Natuurlijk zijn er momenten dat ik niet ga hardlopen in de herfst. Hevige storm, bliksem en zware regen daar pas ik voor. Voor de rest kan ik niet direct een reden bedenken dat ik niet kan hardlopen. Buiten dat mijn gezondheid het niet zou toelaten. Gelukkig heb ik een hardlopende dokter met astma. Zij begrijpt me en kan me goed helpen om mijn medicatie aan te passen waar nodig.  Voor de rest is er geen reden om niet te hardlopen, enkel excuses.

Loop jij door weer en wind? Heb je nog andere tips om te hardlopen in de regen en in het donker?

Liefs

Linda