Wedstrijd niet starten…nog nooit heb ik dit voorgehad. Tot nu dus. Na een griep en last van een oude blessure, heb ik een knoop doorgehakt: ik ging de geplande wedstrijd niet lopen. Toch was dit een moeilijke beslissing voor mij.

Mijn schema en mijn loopkalender perfect gemaakt…, Dit jaar ging het me lukken…Netjes het schema volgen en af en toe een leuke wedstrijd ertussen. Dat was mijn bedoeling. Ik wist wel dat er af en toe een verkoudheid kon zijn waardoor het ietsje minder was. Griep, daar had ik echter niet op gerekend.

10 dagen eruit, niet onoverkomelijk zou je denken. Enkel: griep en vooral de koorts, doet toch wat met je lichaam. Na 10 dagen voelde ik me eindelijk beter. Echter merkte ik dat het ‘nog in mijn lichaam zat’…Mijn eerste loopje na mijn griepje, was niet noemenswaardig. Het tempo was echt wel weg. Benen voelden nog niet tiptop.

Vier dagen later was er een wedstrijd gepland, 9 km, eentje die ik graag snel zou willen doen. Vroeger zou ik gewoon starten…met de intentie om toch wat rustiger te lopen. Enkel ik ken mezelf hierin ietsje te goed. Dat rustig lopen…dat ging ik toch negeren. De twijfel sloop erin.

Het weer werkte ook niet echt mee. Tijdens mijn griep was het mooi weer, zelfs te warm voor de tijd van het jaar. Maar nu was er voor de wedstrijddag slecht weer voorspeld (regen en wind). De wedstrijd ging door voornamelijk in de bossen. Slijk en modder, niet dat dit me normaal zou tegenhouden.

Tot de dag voordien: mijn rechterenkel deed ineens heel veel zeer. Tijdens belasting had ik het gevoel dat er met een ijzeren pin in mijn enkel werd gestoken. Voor degenen die het nog niet weten: aan deze voet heb ik sudeck gehad en af en toe is er een opflakkering. Vooral bij weersveranderingen. Dit zorgt er ook voor dat mijn enkel veel instabieler is, dus buiten de pijnsteken, is er nog een risico op omslaan. (voor mijn verhaal over mijn voet, lees: https://www.finallyrun.be/2017/03/17/verhaal-sudeck-voet/

Na de optelsom: hersteld van griep, slecht weer, oneffen parcours en pijnlijke enkel, heb ik besloten om voor de eerste keer in mijn loopcarrière niet aan de start te verschijnen. Heel de dag zat het toch wel wat te wringen hoor. Vooral omdat ik dan zelf een ochtendloopje had gedaan die super is gegaan.

Had ik misschien toch wel die wedstrijd kunnen lopen? Misschien wel, misschien niet. Maar ik heb ditmaal op safe gespeeld. Wedstrijden zijn er nog genoeg. Geblesseerd geraken en er voor langere tijd uit liggen, dat kan ik missen als kiespijn. Nu kan ik me richting op de volgende wedstrijden waar ik zeker beter voorbereid aan de start kan verschijnen.

Vinden jullie het moeilijk om niet te starten? Of zouden jullie die wedstrijd toch gaan lopen hebben?

Liefs Linda