mijn loopavonturen

Lactaattest 2.0: hertesting. Vooruitgang?

Na een 4-tal maanden was het tijd om mijn lactaattest over te doen. Benieuwd of al dat trainen op die verschillende tempo’s zijn vruchten heeft afgeworpen.

Bij mijn vorige lactaattest heb ik ook aan Pieter gevraagd om mij een schema te geven. Gewoon omdat ik dan zelf niet diende te puzzelen en ik es zijn manier van trainen wou uittesten.

De trainingen waren afwisselend en uitdagend genoeg. Enkel moet ik bekennen dat het moeilijk was om me aan de voorgestelde tempo’s te houden. In het begin lukte het nog redelijk. Mettertijd merkte ik dat wat ik vroeger comfortabel vond, nu ineens traag aanvoelde. Was ik dus echt verbeterd?

De week voor de test was het weer echt niet om over naar huis te schrijven. Regen en wind…heel veel wind. De ochtend van de test was het droog, maar er stond een stevig windje. Hopelijk ging dit liggen voor mijn test. Goed ontbeten, want dit is echt wel belangrijk voor zo een test.

Aangekomen aan de piste…aargh de wind wou echt niet meewerken. Maar je moet roeien met de riemen die je hebt. Dus één helft van de piste ging ik de wind mee hebben. De andere ging tegen de wind in opboksen worden. Wat ging dit geven?

Voor degenen die niet echt vertrouwd zijn met lactaattesten, nog vlug effe een kleine uitleg hoe die ongeveer verloopt. Je loopt een aantal rondjes aan bepaalde snelheid. Tussendoor wordt er wat bloed afgenomen en mag je terug wat rondjes lopen tegen hogere snelheden (met natuurlijk tussendoor het bloed prikken). Nadien kan je nog een maximaaltest doen. Na een kleine rustperiode, mag je dan 400 meter es voluit gaan.

Mijn eerste twee rondjes waren traag, om eerlijk te zijn ik had echt moeite om de voorgestelde snelheid te lopen. Toch heb ik dit zo goed mogelijk geprobeerd. Vanaf rondje drie begon het eindelijk op iets te trekken (het tempo he).

Rondje vijf begon al wat zwaar te worden, echter was mijn lactaat nog altijd onder de 4mmol. Er moet gelopen worden tot die grens overschreden is. Dus kon ik nog es op pad. Normaal diende er weer drie rondjes gelopen te worden. Toch lukte dit me niet echt. Het opboksen tegen die wind begon langzaamaan door te wegen. Ook merkte ik dat mijn astma zin had om roet in het eten te komen gooien. Hopelijk hield die zich wat kalm, want er diende nog 400m te worden gelopen.

Na wat rust, ging ik van start. Direct tegen de wind in, zodat mijn laatste 200m met de wind mee zou zijn. Echter zo ver ben ik niet meer geraakt. Ineens sloegen mijn longen dicht. De astma had gewonnen. Gelukkig gebeurt dit niet veel, enkel spijtig dat dit nu moest gebeuren. Toch ben ik verschoten van mezelf hoe snel ik over het algemeen had gelopen.

Al die trainingen met die verschillende tempo’s hebben echt hun vruchten afgeworpen.

Zoals je ziet, is er een duidelijke verschuiving naar rechts ivm de snelheden. Ook de lactaatwaarden zijn nu beter in verhouding.

Dit vertaalt zich naar de volgende trainingszone’s (zo hebben jullie een idee wat ik bedoel met ANC, T2 enzovoort)

WAAROM IEDERE SPORTER ZOU MOETEN TRAINEN ALS EEN ‘PROFESSIONAL’ (EN ZOU MOETEN BEGELEID WORDEN DOOR EEN ‘PROFESSIONAL’)

Pieter van Toptimum Sport

Omdat Pieter zijn manier van trainen me zo bevallen is, mocht hij een verder schema opstellen. Ik heb besloten dat ik via zijn manier van trainen me ga voorbereiden op de marathon Berlijn. Om je een idee te geven van hoe ik nu train, hier mijn eerste cyclus van mijn nieuwe schema.

In juli staat er weer een nieuwe test gepland. Ik hou jullie op de hoogte.

liefs Linda