Klimmen en dalen…eigenlijk niet echt mijn ding. Echter omdat ik in de platte kempen woon, train ik altijd vlak. Buiten natuurlijk af en toe een molshoop hier en daar. Toen ik zag dat er een naturarun in Hoeilaart werd georganiseerd, vond ik dit een ideale kans om mijn klim en daalcapaciteiten is wat te trainen.

Hoeilaart ligt nu eenmaal in het Zoniënwoud, waar er niet veel plat is. Ik vermoed dat de lopers ginder af en toe es naar de kempen komen om ook es gewoon plat te lopen ?

Daarbij zijn die naturaruns wel een leuk concept. In de bossen huppelen zonder echt al een trail te lopen. Bijkomend zijn ze helemaal bekerloos. Dus dien je wel je eigen drinkbus mee te nemen of een herbruikbare cup aan te schaffen, voor de bevoorrading onderweg. Ook de bevoorrading is heel uitgebreid: snoep, rijstpap, peperkoek, cake..en drinken natuurlijk.

Klein minpuntje: het was weer in de namiddag…en we moesten de ring van Brussel over (oke, dat zijn er twee). Zondag zou dat wel meevallen, dachten we. Nu ja vergeten de wegeninfo te raadplegen en zo stonden we toch in de file (wegenwerken). Gelukkig waren we netjes op tijd vertrokken (lees: weeral veel te vroeg).

Na de auto geparkeerd te hebben, konden we al direct kennis maken met de hobbels van het zoniënwoud. Want er moest een klein stukje gestapt worden naar de start en finishzone. Waar ben ik begot aan begonnen????

Nog belangrijker: waar is die zon??? Wat was het koud toen we stonden/zaten te wachten tot het tijd was. Gelukkig konden we binnen even opwarmen…samen met bijna al de andere lopers die ook dat idee hadden.

Toen werd het langzaam tijd om ons naar de start te begeven. Denk niet dat het ging zoals een andere wedstrijd/evenement. We stonden allemaal gewoon op een plein anex parking. Ergens hoorde ik wel een omroeper en een knalletje. Langzaam kwam het op gang. Maar waarom zo traag, bedacht ik me. Totdat ik het antwoord zag. We moesten allemaal één voor één langs een nadar passeren.

Eenmaal gepasseerd, kon het lopen beginnen. Direct kreeg ik al spijt. Niet dat het hard steeg..maar toch genoeg om al spijt te krijgen. Doseren, dat was wat er door mijn hoofd ging. Schiet niet direct al je pijlen op. Dus toen het heel stijl werd, besloten om stevig naar boven te wandelen. Stilletjes kwam ik op gang en lukte het allemaal beter.

Naar beneden durfde ik al eens me wat te laten gaan en es een versnelling te doen. Raar vroeger dacht ik dat ik ging vallen, struikelen..allerlei doomscenario’s ging door mijn hoofd. Nu had ik echter het gevoel dat mijn benen het wel konden, dus daar ging ik af en toe. Helemaal naar beneden zonder angst en ik ben niet gevallen..whoohoo.

De naturarun Hoeilaart ging ik niet voor tijd lopen, echt gewoon als training. Toch begon ergens halfweg het competitiebeestje in me zijn kop op te steken. Vooral toen ik langzaamaan andere lopers begon in te halen. Ergens hoorde ik nog wel een stemmetje dat zei: doseren, doseren…tis maar een training.

Daar was bijna de finish…maar moesten we toch eerst helemaal naar boven. Deze klim was voor mij echt heel pittig, zelfs toen ik stevig doorwandelde. Eenmaal boven kon ik effe recupereren en een beetje van de omgeving genieten (met een oeros of wat voor beest het ook was dat ons stom stond aan te gapen). Misschien heb ik het nog niet verteld, maareuh het zoniënwoud is echt wel een mooi stukje natuur hoor. Bij deze weten jullie waar je volgende uitstap es naar toe moet gaan.

Terug naar de orde van de dag: het lopen. Wat omhoog gaat, moet ook weer naar beneden he. Dus volgde er nog een laatste afdaling. Jippie dit gaat vlot..;oeps fotograaf en ik zit juist achter iemand. Remmen dus ? Wat ik toen nog niet wist, was dat Mario achter mij ook de fotograaf gespot had. Het resultaat is eigenlijk wel tof geworden.

Na de fotograaf terug gas open. Na wat bochtjes zag ik mensen staan, de finish kon niet ver meer zijn. Nog wat draaien en..oeps wie legt er hier nu een trapje? Rem terug dicht..voorzichtig van de trap en nog wat looppasjes en ik was aangekomen. Mijn tijd: 1u13 (en 49 sec om juist te zijn) op 10km klimmen en dalen. Niet mijn snelste tijd op de 10 km …nu ja eigenlijk op dit parcours wel.