Het was weer een heel tijdje geleden dat ik mezelf nog es laten testen heb. Ik was heel benieuwd hoe het nu zat met mijn conditie. Na de marathon van Berlijn en een stomme gebroken teen, was ik gewoon heel rustig terug beginnen op te bouwen. Poeh die eerste trainingen, ik had echt het gevoel dat het niet goed meer ging komen. Echter langzamerhand begon het steeds beter en beter te gaan. Zo goed dat ik mezelf een klein beetje verbaasd had tijdens de naturarun in Westmalle. Wat was ik benieuwd hoe ik ging presteren op die lactaattest.

Zaterdagochtend was het weer zover. Dit keer had ik er een supporter bij: mijn allerliefste loopmaatje Rubio. Een stevig ontbijt achter de kiezen en op tijd op post om wat losmaakoefeningen te kunnen doen. Ja, want Pieter verwacht dat je een test als een echte ‘wedstrijd’ aanpakt. Dus serious business.

Voor degenen die niet weten hoe zo een test verloopt, een kleine uitleg: er dient steeds een bepaald aantal ronden gelopen te worden tegen een bepaalde snelheid. De snelheid wordt steeds opgevoerd en tussen de herhalingen wordt er geprikt om het lactaat te meten. Nadien wordt er even hersteld om dan 400 meter alles te geven.

Zo begon ik dus aan mijn eerste rondes. 800 meter, dus 2 maal de piste rond. Wat ging dat eerste tempo traag, echt dit was het tempo waarvan ik vroeger dacht dat dit mijn rustig tempo was. Bloed geprikt, hartslag gecontroleerd..jep het was traag. Op naar de volgende ronde.

Dat rondje was nog alsof ik op mijn zetel zat. Zelfs mijn lactaat zei het…nu ja eigenlijk niet. Want hier tekende ik de laagste waard die ik ooit gehad heb: 1,3 Whoohoo, klein persoonlijk recordje (hoe dichter bij de 1 bij trage tempo’s, hoe beter). De volgende rondes werden aangenamer van tempo, ik kreeg eindelijk het gevoel dat ik aan het werken was. Echter blijf mijn lactaat heel langzaam stijgen. Oke dat is normaal wel goed, maarreuh dat wou wel zeggen dat ik naar nog hogere tempo’s moest gaan, totdat er een waarde was over de 4.

Tot en met ronde 4 lukte het nog aardig, liep allemaal vlotjes. Ronde 5 werd andere koek: het doeltempo was 6.00. Voor degenen die het nog niet weten: dat is serieus rap voor mij. Echt werken. 800 meter zijn dan echt lang hoor. Eindelijk aangekomen, geprikt…en nope nog niet. Nog es 800 meter tegen een sneller tempo.

Oh nee, help, ging ik dat wel overleven? Toen ik aan ronde 6 startte voelde het verbazend goed aan. De eerste 400 meter liepen vlotjes. Nog 1 ronde en ik was ervan af…dacht ik. Viel dat tegen. Waarde nog altijd niet hoog genoeg. Dus moest ik er nog een snelheid uitpersen. Geloof me, het was echt uitpersen hoor. 1 rondje rond de piste mocht, 2 mocht ook. Natuurlijk koos ik voor 2 rondjes. Mijn benen brandden, mijn longen schreeuwden, geen idee meer wat er rond mij gebeurde. Maar ik had het gehaald: 800 meter tegen gemiddeld tempo van 5.28. Een snelheid waarvan ik dacht die ik nooit zou halen.

Doodop en dik tevreden me gemeld om te prikken. Yes eindelijk een waarde hoog genoeg. Oeps ineens drong de realiteit tot me door: ik moest straks nog eens 400 meter alles geven. Waarom had ik toch voor die 800 meter gekozen in plaats van 400? Niets aan te doen, rustig uitwandelen, op adem komen en wat drinken.

En daar ging ik:

Oke, nu kwam het erop aan: verstand op nul en alles geven. De eerste bocht overleefd, daar was halfweg. Yes, gehaald. Nog 1 bocht en dan rechte lijn naar de finish. Nog een paar meter, ik wil stoppen, maar doe het niet en dwing mezelf nog een beetje te versnellen. Gehaald. Om het lactaat te weten, hoef ik niet op de uitslag van het prikken te wachten…mijn benen zeggen genoeg.

Op de volledige uitslag is het tijdens het schrijven van deze blog nog wat wachten. Echter was er al een heel duidelijke verbetering te constateren. Mijn lactaat bleef lang laag en dan ging hij redelijk snel omhoog. Conclusie is dat mijn conditie echt merkbaar verbeterd is.

Nu ben ik echt wel benieuwd naar het volledig rapport (waarop ik met ongeduld op zit te wachten).

Wordt dus nog vervolgd.

Liefs

Linda
ps: prikker en fotograaf van dienst Pieter van Toptimum Sport
voor degenen die nieuwsgierig zijn naar de cijfertjes van mijn loopje: op strava vind je ze allemaal.