juni 2020 in het kort
Eindelijk mijn nieuwe marathon tattoo, veel water, heel druk, geen Graspop Metal Meeting en een nieuwe poging op de 5 km: juni in een notendop. Nog altijd leven we in de ban van corona, dus zijn er geen wedstrijden en festivals. Toch was het deze maand druk genoeg.
3 juni, global running day, meestal loop ik dan altijd zeker een rondje. Echter dit jaar kon ik eindelijk mijn nieuwste tattoo laten zetten. Na de Marathon van Berlijn liep ik al met het idee rond. Deze tattoo herinnert me eraan wat ik allemaal kan bereiken. Wat lopen voor mij betekent: het heeft me geloof in mezelf gegeven, weten dat ik er ook toe doe. Zoals mijn slogan zegt: find your inner diva, go running… Dit maak ik elke dag waar, en nu met deze tattoo als blijvende herinnering.
Water, heel veel water
Na de hitte van de voorbije tijd, kregen we nu ineens regen…heel veel regen op een bepaald moment. Onze straat veranderde ineens in een wildwaterbaan. Gelukkig had ik geen water in huis gekregen in tegenstelling tot sommige buren. Het enige voordeel was wel dat het ideaal loopweer geworden was. Gedaan met puffen en zweten, voor even dan toch. Want er kwamen weer wat hete dagen aan en de vroege ochtendloopjes. Eigenlijk vind ik die zalig, lopen terwijl het licht wordt.
Trainen maar…
De meeste trainingen gaan tegenwoordig heel vlot, toch heb ik heel af en toe momenten dat het werken geblazen is. De zin is er ook niet altijd: moe, te druk…redenen genoeg om trainingen af te zeggen. Toch heb ik bijna allemaal netjes afgewerkt. Als ik me niet vergis, heb ik maar 1 training niet uitgevoerd. Dus nog niet zo slecht he
5 km een afstand die me eigenlijk niet zo goed ligt. Lang lopen geen probleem, echter kort en snel ligt iets moeilijker. Toch doe ik af en toe een wedtrijdsimulatie op deze afstand, gewoon om es te zien waar ik sta. Vorig maand was het zwaar maar was ik toch al redelijk tevreden. Nu was de bedoeling nog dichter tegen het half uur te geraken. Viel dat tegen. Het begon goed…totdat ik bijna omver gereden werd door een ligfiets. UIt mijn ritme en dan was het na wat frissere dagen toch warm zeg.
Als je mijn prestatie op strava zag voorbijkomen, denk je misschien: het was toch tegen het half uur (30 min 43 sec). Echter als je wat dieper kijkt, zie je dat ik er bijna 3 minuten langer over gedaan heb. Beetje stilstand gehad door de bijna val en drinken tussendoor. Oké, de stukken die ik gelopen heb, waren aan een mooi tempo. Maar ik heb het niet aan 1 stuk gelopen, dus ben ik er wel een beetje teleurgesteld in.
Geen festival, toch leuk alternatief
Juni is traditiegetrouw ook de maand waarin ik naar Graspop Metal Meeting ga. Dit jaar echter ging het niet door. Ondanks dat ik het al een tijdje op voorhand wist, was dat weekend toch maar raar. Enig voordeel: mijn trainingen zijn nu niet onderbroken.
Juni heb ik afgesloten met eindelijk eens een loopje met mijn beste vriendin. Onze agenda’s komen niet altijd overeen en ook ons tempo viel niet goed samen. Nu viel ineens alles om zijn plaats: moesten beiden ongeveer dezelfde training. Dus konden we eens goed bijbabbelen en lopen. Ideaal, zo konden we direct de praattest in praktijk brengen.
Nog een kleine leuke vermelding waard
Ik was ook lid van de maand bij de NN Running Club en hierover hebben ze mij es op de rooster gelegd. Als je het interview nog niet gelezen heb, kan je het hier nalezen: lid van de maand juni
