Ik weet hoe moeilijk starten met lopen is, want ik heb dit zelf aan de lijve ondervonden. Het kind dat vroeger ofwel niet meedeed met de lessen LO ofwel als laatste gekozen werd....beiden ben ik geweest. Door mijn zware astma en nadien verschillende blessures, kon ik meestal nooit meesporten op school. Daarnaast was ik het verlegen, teruggetrokken, lichtjes gepest kind dat als het meekon sporten altijd als laatste gekozen werd.

Door de jaren dacht ik echt dat ik nooit sportief kon zijn. Hier kwam verandering toen ik met mijn dochter start-to-run begon te doen. Wat was dit zwaar. Ondanks wat iedereen over dit programma vertelde, kon ik in het begin echt niet die eerste minuut lopen volmaken. Zo heb ik die eerste week een paar keer opnieuw moeten doen.

Langzaamaan begon het te lukken en ergens in die strijd om dat half uur te kunnen lopen, werd ik gebeten door de loopmicrobe. Ook kreeg mijn zelfvertrouwen en zelfbeeld een positieve boost. Mijn dochter is ergens halverwege afgehaakt, echter ik wou en zou deftig een half uur kunnen lopen.

Nadat ik mijn eerste 5 kilometer tot een goed einde heb kunnen brengen, ben ik blijven trainen. Zo heb ik al een paar keer de 10 miles gedaan, verschillende halve marathons en nu ben ik aan de marathon bezig.

Ik begrijp als geen ander, dat lopen niet altijd vanzelfsprekend is. Maar met de juiste begeleiding en een aangepast schema, is het voor (bijna) iedereen mogelijk.